ahvaz

كلانشهر اهواز پس از شهر شوشتر و از سال 1303 به عنوان مركز استان خوزستان معرفي شد. اين شهر كه در سال 1200 خورشيدي در مجموع شهر هاي ايران قرار گرفت، را در تاريخ با اسامي مختلفي از جمله تاريانا، هرمزاردشير، رامشهر، هوجستان واجار، اوكسين و بندرناصري مي­ شناسند اما در اين ميان شهرت نام بندر ناصري از بقيه اسامي بيشتر است. اسم هواز از ريشه قوم خوزي ها يا هوزي ها گرفته شده و به اهواز مبدل گشت.

قوم خوزي ساكنان اصلي جلگه خوزستان بوده و ايشان را بازماندگان عيلامي ها مي­ دانند. نام تاريانا نيز از اسامي دوره هخامنشيان است كه آن را در كتب تاريخي مقدوني و يوناني محل زندگي هوزاييان يا بي خوزايي ها معرفي كرده اند. اردشير يكم نيز كه از پادشاهان نام آور ساساني بود نام اين شهر را به هرمز ادشير تغيير داد. از اهميت و توجه به شهر اهواز اين چنين درمي­يابيم كه اين بندرگاه محل اتصال بلاد مختلف سرزمين آريايي بوده است.

اين اهميت در جايي دو چندان مي­ شود كه سردار اسكندر در اين شهر لنگر انداخته و به شهر ورود پيدا كرده است. اما اين شهر به صورت دو شهر مجزا در دو طرف رودخانه و به وسيله شاپور يكم بنا نهاده شد كه درحمله اعراب شهر دوم از بين رفت. اين شهر كماكان در بين شهرهاي صنعتي ايران سرآمد بوده و محل استقرار بسياري از صنايع مهم از جمله پتروشيمي، نفت و گاز، توليد برق و … همچنين محل اولين دانشگاه ايران يعني گندي شاپور است.

علاوه بر صنايع اين شهر پتانسيل هاي بازرگاني بسياري به دليل قرار گيري در موقعيت جغرافيايي و استراتژيك مرزي و وجود مرز آبي، مرز زميني و مرز هوايي در استان خوزستان به مركزيت اهواز، آن را به يكي از مهم ترين مراكز استان بدل كرده است. اهواز را به دليل وجود پل هاي متعدد شهر پل ها مي­نامند و همچنين بزرگترين پل كابلي خاورميانه با نام پل غدير در اين شهر وجود دارد.

زيبايي هاي بي مثال اين شهر خصوصا در شب ها و ساحل رود كارون خروشان كه از ميان اين شهر مي­گذرد، نخلستان هاي هميشه سبز و حركت لنج و قايق هاي مسافري و ماهيگيران اين شهر را به يكي از توريست پذير ترين شهرهاي كشور تبديل كرده بود. متاسفانه به دليل جنگ هاي مختلف از جمله حمله اعراب، جنگ تحميلي عراق عليه ايران و … آسيب هاي جدي به اين شهر و بنا هاي تاريخي آن وارد نمود.